πήχτρα

η, Ν

1. οποιοδήποτε πράγμα συμπυκνωμένο, πηχτό, παχύρρευστο («η σούπα σου είναι πήχτρα»)

2. μτφ. πυκνό πλήθος («η πλατεία είναι πήχτρα από κόσμο»)

3. μτφ. (για σκοτάδι) πυκνό («το σκοτάδι ήταν πήχτρα»).

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. πηξ- τού αορ. έ-πηξ-α τού πήζω + επίθημα -τρα (πρβλ. σφυρίχ-τρα)].